چالش ها و مزایای استفاده از افزودنی های زیست تخریب پذیر در فیلم های PE/PP با اکسترود مشترک چیست؟

استفاده از افزودنی های زیست تخریب پذیر در فیلم های PE/PP هم اکسترود شده، هم چالش ها و هم مزایا را به همراه دارد.

مزایا:
تأثیرات محیطی افزایش یافته: افزودنی های زیست تخریب پذیر می توانند تجزیه فیلم های PE/PP را در محیط هایی که دفع یا بازیافت مناسب امکان پذیر نیست، تسریع بخشند. این به کاهش ماندگاری زباله های پلاستیکی در محل های دفن زباله یا محیط کمک می کند.

کاهش آلودگی طولانی مدت: با افزایش قابلیت تجزیه زیستی، این افزودنی ها می توانند بار زیست محیطی طولانی مدت زباله های پلاستیکی را کاهش دهند. به ویژه، آنها می توانند به حل مسئله زباله های پلاستیکی انباشته شده در اکوسیستم های طبیعی مانند اقیانوس ها و جنگل ها کمک کنند.

پشتیبانی از بسته بندی پایدار: از آنجایی که مصرف کنندگان و کسب و کارها به طور فزاینده ای خواستار راه حل های بسته بندی پایدارتر هستند، افزودنی های زیست تخریب پذیر راهی برای تولیدکنندگان فراهم می کند تا محصولات خود را سازگارتر با محیط زیست کنند. این با اهداف مسئولیت اجتماعی شرکت هماهنگ است و به افزایش فشار نظارتی برای بسته بندی سازگار با محیط زیست پاسخ می دهد.

پتانسیل برای بهبود بازیافت: برخی از افزودنی های زیست تخریب پذیر ممکن است روند شکستن فیلم های PE/PP را در طول بازیافت بهبود بخشند و به طور بالقوه جداسازی آسان تر مواد و کاهش آلودگی در جریان های بازیافت را تسهیل کنند.

تصویر برند بهبود یافته: استفاده از افزودنی‌های زیست تخریب‌پذیر در بسته‌بندی می‌تواند به شرکت‌ها کمک کند تا تعهد خود را به پایداری نشان دهند، برای مصرف‌کنندگان آگاه به محیط زیست جذاب باشند و شهرت برند را افزایش دهند.

چالش ها:
هزینه افزودنی ها: افزودنی های زیست تخریب پذیر می توانند گران تر از تثبیت کننده ها یا افزودنی های پلاستیکی سنتی باشند. این ممکن است منجر به هزینه های تولید بالاتر برای تولید کنندگان شود که می تواند مانعی برای پذیرش گسترده، به ویژه در بازارهای حساس به قیمت باشد.

نرخ های تجزیه زیستی غیرقابل پیش بینی: تجزیه پذیری زیستی فیلم های PE/PP اکسترود شده مشترک با افزودنی ها ممکن است به عوامل محیطی مختلف (به عنوان مثال، دما، رطوبت، سطح اکسیژن) بستگی داشته باشد. در شرایط خاص، خرابی ممکن است آنطور که انتظار می‌رود رخ ندهد، که منجر به نگرانی‌هایی در مورد تخریب ناقص یا تجزیه آهسته می‌شود، که همچنان می‌تواند در ایجاد زباله نقش داشته باشد.

سازگاری محدود با سیستم های بازیافت: در حالی که افزودنی های زیست تخریب پذیر برای کمک به تجزیه طراحی شده اند، ممکن است کاملاً با سیستم های بازیافت پلاستیک سنتی سازگار نباشند. این می تواند منجر به آلودگی جریان های بازیافت شود و کارایی فرآیند بازیافت را کاهش دهد. علاوه بر این، زیست تخریب پذیری فیلم می تواند با کیفیت PE/PP بازیافت شده تداخل داشته باشد و آن را برای پردازش مجدد مناسب تر کند.

اثرات زیست‌محیطی افزودنی‌ها: برخی از افزودنی‌های زیست تخریب‌پذیر در صورتی که به محصولات جانبی مضر تجزیه شوند، ممکن است همچنان نگرانی‌های زیست‌محیطی ایجاد کنند. فرآیند تجزیه باید به دقت مدیریت شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ ماده سمی در محیط، به ویژه در محیط های دریایی منتشر نمی شود.

عدم قطعیت مقررات و استانداردها: استفاده از افزودنی های زیست تخریب پذیر تابع مقررات متفاوتی در مناطق مختلف است. استانداردهای پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر و بسته‌بندی هنوز در حال تکامل هستند و تولیدکنندگان ممکن است در برآوردن الزامات قانونی مختلف یا ارائه مدرک کافی در مورد مزایای زیست‌محیطی افزودنی‌های زیست تخریب‌پذیر با چالش‌هایی مواجه شوند.

به خطر افتادن عملکرد: برخی از افزودنی های زیست تخریب پذیر ممکن است بر خواص مکانیکی فیلم مانند استحکام، دوام و عملکرد مانع تأثیر بگذارند. تولیدکنندگان باید تعادل زیست تخریب پذیری را با حفظ خواص عملکردی مورد نظر فیلم، به ویژه در کاربردهای حیاتی مانند بسته بندی مواد غذایی یا لوازم پزشکی، متعادل کنند.

سردرگمی مصرف کننده: اصطلاح "زیست تخریب پذیر" می تواند برای مصرف کنندگان گمراه کننده باشد، زیرا ممکن است به این معنی باشد که فیلم در همه محیط ها به سرعت تجزیه می شود، که ممکن است همیشه اینطور نباشد. این می تواند منجر به سردرگمی و نارضایتی احتمالی شود اگر محصول در شرایط واقعی مطابق انتظار عمل نکند.