فرآیند بازیافت برای فیلم‌های PE/PP در مقایسه با فیلم‌های تک لایه چگونه متفاوت است؟

بازیافت فیلم های PE/PP اکسترود شده مشترک به دلیل وجود لایه های پلیمری متعدد که هر کدام دارای خواص متمایز هستند، با فیلم های تک لایه بازیافت متفاوت است. در اینجا توضیحی درباره تفاوت ها و چالش های کلیدی در فرآیند بازیافت آورده شده است:

سازگاری مواد
فیلم های تک لایه: بازیافت فیلم های تک لایه ساخته شده از PE یا PP نسبتاً ساده است، زیرا از یک نوع پلیمر تشکیل شده است. در این حالت، مواد را می توان بدون نگرانی در مورد برهمکنش بین پلیمرهای مختلف ذوب و دوباره پردازش کرد.
فیلم های هم اکسترود شده: فیلم های هم اکسترود دارای لایه هایی از PE و PP هستند که از نظر شیمیایی پلیمرهای متفاوتی هستند. PE و PP دارای نقاط ذوب و ساختار مولکولی متفاوتی هستند که بازیافت آنها را با هم دشوار می کند. اگر به درستی جدا نشوند، لایه‌های مختلف ممکن است در طول پردازش مجدد با یکدیگر تداخل داشته باشند که منجر به کاهش کیفیت مواد بازیافتی، مانند خواص مکانیکی ضعیف یا آلودگی می‌شود.

جداسازی لایه ها
فیلم های تک لایه: از آنجایی که فیلم فقط از یک نوع ماده تشکیل شده است، نیازی به جداسازی نیست.
فیلم های هم اکسترود شده: در فیلم های هم اکسترود شده، جداسازی لایه های پلی اتیلن و پلی اتیلن قبل از بازیافت دشوار است و اغلب با استفاده از روش های بازیافت مکانیکی فعلی امکان پذیر نیست. لایه ها در طول اکستروژن همزمان به یکدیگر متصل می شوند و جداسازی آنها به تکنیک های پیشرفته ای نیاز دارد که می تواند گران و انرژی بر باشد. بدون جداسازی، مخلوط PE و PP ممکن است منجر به مواد بازیافتی با کیفیت پایین تر شود یا کاربردهای بالقوه آن را محدود کند.

فرآیند بازیافت و بازده
فیلم‌های تک لایه: بازیافت فیلم‌های تک لایه عموماً منجر به مواد بازیافتی با کیفیت بالاتر می‌شود، زیرا پلیمر در سرتاسر یکنواخت است. می توان آن را دوباره ذوب کرد و به محصولات جدید با حداقل کاهش عملکرد تبدیل کرد.
فیلم‌های هم‌اکسترود شده: فیلم‌های هم‌اکسترود شده یک چالش هستند زیرا وجود PE و PP به همراه هرگونه پوشش یا چسب افزوده می‌تواند قابلیت بازیافت را کاهش دهد و مواد بازیافتی با کیفیت پایین‌تری را تولید کند. ماهیت ترکیبی خروجی بازیافتی اغلب به این معنی است که نمی توان از آن برای برنامه های کاربردی با کارایی بالا استفاده مجدد کرد. این امر استفاده از آن را به محصولات با درجه پایین تر مانند چوب پلاستیکی یا بسته بندی های ارزان قیمت محدود می کند.

استفاده از بازیافت مواد شیمیایی
فیلم‌های تک لایه: بازیافت شیمیایی برای فیلم‌های تک لایه ساده‌تر است، زیرا بر تجزیه یک نوع پلیمر (PE یا PP) به مونومرهای اصلی آن تمرکز می‌کند، که سپس می‌توان از آن برای ایجاد پلاستیک جدید استفاده کرد.
فیلم‌های هم‌اکسترود شده: بازیافت شیمیایی فیلم‌های اکسترود شده پیچیده‌تر است، زیرا به فرآیندهایی نیاز دارد که می‌توانند چندین پلیمر را به طور همزمان مدیریت کنند یا آنها را از نظر شیمیایی جدا کنند. این روش در مقایسه با بازیافت مکانیکی پرهزینه تر و کمتر در دسترس است.

تاثیرات و چالش های زیست محیطی
فیلم‌های تک لایه: فیلم‌های تک لایه پلی‌اتیلن یا PP زیرساخت بازیافت قوی‌تری دارند و در صورت بازیافت مناسب، تأثیرات زیست‌محیطی آن‌ها کاهش می‌یابد. آنها را می توان به طور کارآمد جمع آوری، دسته بندی و پردازش مجدد کرد که باعث کاهش زباله های دفن زباله و حفظ منابع می شود.
فیلم های هم اکسترود شده: مشکل در بازیافت فیلم های اکسترود شده به این معنی است که بخش قابل توجهی از این فیلم ها ممکن است در محل های دفن زباله یا زباله سوزها قرار گیرند. در برخی موارد، فیلم های اکسترود شده ممکن است غیرقابل بازیافت در نظر گرفته شوند یا به محصولات درجه پایین تر تبدیل شوند. این منجر به هزینه های زیست محیطی بالاتر و زباله های پلاستیکی بیشتر در محیط می شود.

پیشرفت در فن آوری های بازیافت
فیلم‌های تک لایه: سیستم‌های بازیافت موجود برای فیلم‌های تک لایه مناسب‌تر هستند و بهبود مستمر در این سیستم‌ها می‌تواند بازیافت‌پذیری فیلم‌های PE و PP را بیشتر کند.
فیلم‌های هم‌اکسترود شده: پیشرفت‌ها در فناوری‌های بازیافت، مانند سازگارکننده‌ها (افزودنی‌هایی که به ترکیب مؤثرتر پلیمرهای مختلف در طول بازیافت کمک می‌کنند)، برای بهبود قابلیت بازیافت فیلم‌های هم‌اکسترود شده در حال بررسی هستند. این سازگار کننده ها می توانند به لایه های پلی اتیلن و پلی اتیلن اجازه دهند که در طی فرآیند بازیافت به طور موثرتری با هم مخلوط شوند و مواد بازیافتی همگن تر و با کیفیت بالاتری تولید کنند.

امکان سنجی اقتصادی
فیلم های تک لایه: بازیافت فیلم های تک لایه به دلیل سادگی فرآیند و زیرساخت های گسترده برای جابجایی پلاستیک های تک ماده از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است.
فیلم‌های هم‌اکسترود شده: پیچیدگی بازیافت فیلم‌های هم‌اکسترود شده، فرآیند را گران‌تر می‌کند و به تجهیزات و تکنیک‌های تخصصی نیاز دارد. این هزینه اضافی می تواند بازیافت را متوقف کند، به خصوص اگر خروجی بازیافت شده ارزش کمتری نسبت به ماده اصلی داشته باشد.